Zondag 31 maart hebben we – nadat we deze enkele weken geleden vanwege het toen voorspelde stormweer uit hebben moeten stellen – toch ons jaarlijkse snertvaren kunnen organiseren. Het was met de N- NO wind wel een beetje fris, gelukkig wel droog en daarmee nog niet zo verkeerd. Bij Snertvaren hoort per slot toch (een heel klein beetje) snertweer.
Binnen branden de kachel en buiten de vuurkorf. Met de wervelende wind zorgde de vuurkorf soms wel voor enige overlast. Regelmatig zaten hierdoor mensen in de rook of stank en ook de rondvliegende asdeeltjes waren soms hinderlijk. Besloten is daarom de vuurkorf – ondanks zijn gezellige uitstraling – bij een volgende editie maar achterwegen te laten en ons beter te warmen aan een extra kop koffie, soep of een Schippersbittertje.
De belangstelling voor het snertvaren (en de daarbij horende gezelligheid) neemt ieder jaar toe en dat was dit jaar aan het aantal aanmeldingen goed te merken. Dit komt natuurlijk ook door het toevallig zo passen in de persoonlijke agenda’s.
Begonnen met koffie, thee, limonade voor de kinderen en het heerlijke zelfgebakken cakebrood van Henk was de kop er al snel af. De schepen werden voorzichtig te water gelaten om er vervolgens uren lang niet meer uit te komen. Sommige meegebrachte schepen waren voorlopig nog niet zover, maar gaven wel voldoende gespreksstof omtrent zaken als de verdere afbouw hiervan.
Op het water een bonte verzameling van zo’n 10 á 15 schepen, welke varieerde van de oorlogsbodemschepen van Paul, de zeilschoener van Henk, de diverse sleep en offshore schepen tot de tot RC omgebouwde vijver eend van Goof.
Buiten bezig zijn maakt hongerig en na enige tijd werd het tijd voor de inwendige mens. Binnen ging de pan ging op het vuur en werden de tafels gedekt. Ondanks dat het binnen toch wel een beetje beter was, kozen de meeste om – met de jas goed dicht en niet te flauw – lekker buiten te eten. Deze keer in plaats van gewoon (bruin) brood of bollen ook een redelijk aantal – ’s morgens bij de bakker vers opgehaalde – harde broodjes. Deze broodjes waarvan we dachten dat we er misschien wel over zouden houden, waren – belegd met (Zeeuws) spek of ander beleg – als eerste op en zijn dus zeker bij een volgende keer voor herhaling vatbaar. De erwtensoep was als vanouds en ook hier was na afloop vrijwel niets meer over.
Al met al weer een zeer geslaagde dag waarbij de soms wel frisse N- NO wind ons niet van een heerlijk, maar vooral gezellig ochtendje eten, drinken en clubvaren heeft kunnen weerhouden.
© Bert Verbeek
